Loslaten betekent niet dat ik de liefde loslaat,
het betekent dat ik niet bepaal hoe een ander leven moet.
Loslaten betekent niet dat ik alle banden doorsnijd,
het betekent dat ik een ander niet overheers.
Loslaten betekent niet iemand de gelegenheid geven,
maar willen leren van wat er gebeurt, wat dat ook is.
Loslaten is mijn machteloosheid toegeven,
wat wil zeggen dat de uitkomst niet in mijn hand ligt.
Loslaten is de ander niet willen veranderen of beschuldigen,
ik kan alleen mezelf veranderen.
Loslaten is niet betuttelen,
maar geven om…
Loslaten is niet een ander op iets vastpinnen,
maar steun geven.
Loslaten is niet oordelen,
maar de ander toestaan mens te zijn.
Loslaten is niet andermans zaken willen regelen,
maar toestaan dat anderen dat zelf doen.
Loslaten is niet beschermend zijn;
het is anderen toestaan de werkelijkheid te zien.
Loslaten is niet ontkennen,
maar accepteren.
Loslaten is niet zeuren, verwijten, ruzie maken,
maar zoeken naar mijn eigen tekortkomingen en die corrigeren.
Loslaten is niet alles aan mijn wensen aanpassen,
maar aanvaarden wat elke dag mij brengt.
Loslaten is niet iedereen bekritiseren en willen veranderen,
maar de droom proberen te worden die ik kan zijn.
Loslaten is niet spijt hebben van het verleden,
maar groeien en leven voor de toekomst.
Loslaten is minder bang zijn en meer liefhebben…
…een goed uitgangspunt voor verbondenheid!
(Uit: Genade is een risico – Charles R. Swindoll)
